Silvana Berki: JASHTË SISTEMI

 

JASHTË SISTEMI

Jashtë sistemi,,,
Je ndjerë kur një rrobë veshur në trup njomcaku,
Me fjalë të shëmtuara është përqeshur, torturuar
Mpiksur mëndjes së tij këto copëza ”gjaku,
Se dikush, mësuar është,
I prirë për të ngacmuar!

Jasht sistemi,,,
Ndihesh kur mëndjen se shkollon dot i varfër,
Kur pak më tutje periferie verbohesh për të parë të vërtetën,
Pa bukë,
Pa strehë,
Me dorën shtrirë një hapëisire të rëndë, pak ajër
Fëmijë lypsarë qorrsokakut,
që zvarrë e ndërtojnë jetën.

Jashtë sistemi,,,
Je,
Mos mendo se pasuaria të ka futur brënda,
Ti e zhvat një copëz të vogël jete të zbrazët, sepse prej saj c`mund të takoj?
Dhe kënaqur thua: jam pjesë e këtij organizmi, jap dhe marr...c`më ka ënda,,,
Por në të vërtet ,,, asgjë nuk shijon!
Por në të vërtet,,, ndihesh jashtë sistemit ku jeton!
Ja,
...diku pak më tutje dëgjon trokun e një bastuni të kalbur kalldrëmit,
Simptoma paranoje të ndjekin, se dikush të godet,
Të vjedhin, të vrasin e ti prap ringjallesh sistemit tënd i qorruar,
Një qetësi morti, kënaqësi që vret...

Jashtë sistemi,,,
Je,
As mos mendo të kundërtën e planeve radhitur për të ardhmen,
Nuk ka rëndësi në je brënda apo jashtë vëndit të lindjes,
Vëndit të origjinës,
Edhe nënshtetas i një kombi tjetër mund të futesh si lypsarë,
Duke ”zhvatur” taksat e mbledhura në vite,
Megjithatë, pas kthimit në shtëpi nga një përvojë e tillë,
Pasi je pjekur në zgarë nga sistemet politike,
kërcënuar me akuzën ”lypsarë Ndërkombëtare”,
Me shuplakë qëllon sistemin e të papunëve, pashprese
Atë sistem që edhe pse brënda, të la jashtë si lypsarë !