Dashuri e mallkim

Haxhi MUHAXHERI

DASHURI E MALLKIM

I.

Kur Ti më mungon
Në sy më varet malli
Ëndërrat nuk i zë gjumi
Trazohen valët e detit
E shkreptijnë rrufetë

Pastaj
Si i çmendur
Zbardh netët
Me portretin tënd
Fiksuar në mendje
E shpirti merr udhë
Mbi tehun e shpatës

Kur afër më vjen
Damarëve të zemrës
Bëhet rrëmujë
E filloj të jetoj
Me frymën tënde
Të ndjej

Pastaj
Frymëzohem
Digjem
Përvëlohem
Sulem
Tërbohem

E prapë 
Më mungon
E prapë
Më verbon

II.

Të duash është bekim
Më ke pas thënë
Një natë dhjetori
Po Ti 
Kurrë nuk e mësove
Se unë lindur jam
Ditën kur i vranë
Zogjtë mbi qërshi
Veç pse kënduan
Këngë dashurie
Dhe mallkimi mori dhenë

Thonë se atë ditë
Është thinjur dielli
Thonë se atë çast
Është errësuar qielli

Thonë se atë natë
Ka lotuar hëna
Thonë se atë vit
Melodin e humbi kënga

17 dhjetor 2017

Grigor Jovani - LENDINAT E MALLIT

LENDINAT E MALLIT

Nuk të kërkoj të kthehesh pas, moj mike.

Nuk kam ku të të pres.

U vura flakë sarajeve kur ike.

I varfër do vdes.

Kudo që shkoj s’më pret njeri pas dere.

Gjithshka nga e para. 

S’do gjendesh ti në shtegun tim kësaj here.

As vitet e marra.

Shpërrndava gjysma dashurish nëpër erë,

kur isha i ri.

Mbase Zoti i mirë m’i shfaq edhe një herë.

Të bëhem njeri!

Ty s’të dua më në lëndinat e mallit. 

Nuk kthehem prapë në fillim!

Nëse je atje, nuk di ç’t’i bëj hallit.

… këtij të pabindurit, shpirtit tim!

Rrahim Sadiku - Bukurive të vendit tim

Shkrimtari Rrahim Sadiku

BUKURIVE TË VENDIT TIM

Kahmos isha vendit tim,

Kësaj vere plot frymëzim,

Kam parë fusha, kam parë male,

Mik iu bëra njëfarë ngjale,

Ngado shkoja, kudo ndryshe,

Sikur isha dallëndyshe!

Dhe bilbil, o, sikur isha,

Këngën labe afër kisha!

Te Ismail Qemali, në Vlorë,

Jon e Adriatik preka me dorë!

E në Krujë, në atë madhështi,

Skënderbeu më mori në gji!

Prizrenin e pashë nga afër,

Thirra fuqishëm: Abdyl Frashër!

Në atë Shkodër njerëzit lisa,

Si i këndonte At Gjergj Fishta!

Te Kulla e Balshajve, në Ulqin,

Me lashtësinë isha në shoqërim!

Po, Janina, larg më mbeti

Atë e mbaj, po, thell në veti!

Në Preshevë e Kumanovë,

Dëgjoj këngët me Kosovë,

Si në Shkup e Manastir...

Kudo shoh shqipen të lirë!

O, po, po... jam plot frymëzim,

Bukurive të vendit tim.

Dy poezi nga Besnik Gashi

Besnik Gashi

UNË QE BABËN E KAM DËSHMOR

Atë ditë baba,
Kur more pushkën,
Me the: mos u merzit bir,
Se do e fitojmë luftën!

Edhe nese unë, me the;
Nese do vdes për liri,
Mos u merzit, bir,
Se i lir do jetosh ti!

Me the: më kurr,
Nuk do kem nevojë gurbetin,
Por, çka po ngjet tash,
Me keta qe na udhëheqin?!

Mua ndoshta nuk do me kesh,
Por, shteti jonë do funksionoj,
Asnjë t´varfer s´do ket,
E gjithë çka do lulezojë!

Po jo, babi im jo,
Ti ike námshim,
E mua nuk mu pre rruga,
Prapë mergimtar, n´mergim!

Ata qe dje ishin me ty,
Po fati mbetën gjall,
Ato qe i thanë n´betim,
Sot thonë: ishin vetëm fjalë!

Kur kujtoj fjalët e pleqve,
Sa nuk me del flaka,
Kur thonin:Ate qe se vret lufta,
Do ta vras Paqa!

Copa po dojn me u ba sot,
Shokët e tu për karrigë,
E neve s´na mbetët tjetër , baba,
Vetë nga ky vend me ik!

Ulur në gjunjë,
Para varrit tand, babai im,
Me fal qe me duhet prapë te ik,
Rehati t´kerkojë n´mergim!

Me zemër te thyer,
Marr plaçkat n´dorë,
Unë biri yt Kosovë,
Unë,qe babën e kam deshmor!

Bonn,13.08.17



TASH ME QANTÉN N´SHPINÉ

Pran varrit tand baba,
Erdha për homazh,
Erdha te kerkojë falje,
Baba jam në hall!

Vertet erdh liria,
Kosova po frymon shlir,
Po ende nuk e kemi,
Babab shtetin e lir!

Atë shtet qe me fole,
Ate qe thatë në betim,
Ende nuk po e shijojë,
Ende i mungon vendit tim.

Shoket e tu baba,
Se patën fatin tuaj,
Kan banë pasuri,
E para kan si uji.

E ne bijtë e dëshmorve,
Qe mbetëm pa ju,
Kush nuk na pyet,
Si jemi duke jetu!

Sot babai im i dashur,
Qe gjakun ia fale lirisë,
Erdha te kerkojë falje,
Qe duhet te ik prej shtepisë.

Statusin e Veteranit të luftës,
E morën edhe ata qe ende nuk ishin le ,
Te gjithë punojn me te njofshëm,
Te vegjel kemi ngel ne.

Erdha te kerkoj falje,
E me hjek merzin,
Amanet Atëdheun,
E ma ruaj shtepinë!

Unë biri yt baba,
Bir i Dëshmorit,
Atëdheun po e braktis,
Nga skamja e nga zori.

Padrejtsit e shteit,
Qe na e solle me lirinë,
Ishin vetëm premtime,
Tash me qantën n´shpinë!

Bonn,13.08.17