Dy poezi nga Syhejl Havolli

Syhejl Havolli

TË PUTHA ME SHIKIMIN

Natën e zbardha
Me kujtimet për ty
Derisa bota po zgjohej
Për t’i buzëqeshur Diellit
E për të falënderuar dritën
Që po sillte freskim mëngjesor

Të pashë
Pothuaj si një shegë
kuq-kuq
Me një gaz
Që më shumë të qëndronte
Mbi sytë dhe mbi buzët
E tua qershizë e pjekur

Unë të përshëndeta
Të putha me shikimin
Të përqafova me ofshamën
E po unë jetoj
Marr frymë

6 dhjetor 2019



E KUPTUAM

Se na kishin përjargur
kroin Tonë
Të kthjellët si loti
të freskët si Lumbardhi

Me jargët dhe djersët
e një shtrige të pistë

E kuptuam nga duhma
e rëndë që e mori dhenë

Se na i kishin tharë lulet Tona
Shumëngjyrëshe e aromëkëndëse

Me pluhurin e lakuriqve të natës
Kuptuam nga farmaku
që mbuloi kopshtin tonë

Se na kishin fikur zjarrin
në oxhakun Tonë
Të dashur, të ngrohët, bujar

Kuptuam nga puplat
e pendëlat e korbave të zi
Të lëna aty qëllimshëm
si gjurmë vdekjeje

Se na i kishin fikur qirinjt
Që i deshëm sa edhe tokën

E kuptuam
nga shandanet e përmbysur
Mu në vendin
e ritit të lutjeve Tona.

Mars 1981