Dy poezi nga Besnik Gashi

Besnik Gashi

UNË QE BABËN E KAM DËSHMOR

Atë ditë baba,
Kur more pushkën,
Me the: mos u merzit bir,
Se do e fitojmë luftën!

Edhe nese unë, me the;
Nese do vdes për liri,
Mos u merzit, bir,
Se i lir do jetosh ti!

Me the: më kurr,
Nuk do kem nevojë gurbetin,
Por, çka po ngjet tash,
Me keta qe na udhëheqin?!

Mua ndoshta nuk do me kesh,
Por, shteti jonë do funksionoj,
Asnjë t´varfer s´do ket,
E gjithë çka do lulezojë!

Po jo, babi im jo,
Ti ike námshim,
E mua nuk mu pre rruga,
Prapë mergimtar, n´mergim!

Ata qe dje ishin me ty,
Po fati mbetën gjall,
Ato qe i thanë n´betim,
Sot thonë: ishin vetëm fjalë!

Kur kujtoj fjalët e pleqve,
Sa nuk me del flaka,
Kur thonin:Ate qe se vret lufta,
Do ta vras Paqa!

Copa po dojn me u ba sot,
Shokët e tu për karrigë,
E neve s´na mbetët tjetër , baba,
Vetë nga ky vend me ik!

Ulur në gjunjë,
Para varrit tand, babai im,
Me fal qe me duhet prapë te ik,
Rehati t´kerkojë n´mergim!

Me zemër te thyer,
Marr plaçkat n´dorë,
Unë biri yt Kosovë,
Unë,qe babën e kam deshmor!

Bonn,13.08.17



TASH ME QANTÉN N´SHPINÉ

Pran varrit tand baba,
Erdha për homazh,
Erdha te kerkojë falje,
Baba jam në hall!

Vertet erdh liria,
Kosova po frymon shlir,
Po ende nuk e kemi,
Babab shtetin e lir!

Atë shtet qe me fole,
Ate qe thatë në betim,
Ende nuk po e shijojë,
Ende i mungon vendit tim.

Shoket e tu baba,
Se patën fatin tuaj,
Kan banë pasuri,
E para kan si uji.

E ne bijtë e dëshmorve,
Qe mbetëm pa ju,
Kush nuk na pyet,
Si jemi duke jetu!

Sot babai im i dashur,
Qe gjakun ia fale lirisë,
Erdha te kerkojë falje,
Qe duhet te ik prej shtepisë.

Statusin e Veteranit të luftës,
E morën edhe ata qe ende nuk ishin le ,
Te gjithë punojn me te njofshëm,
Te vegjel kemi ngel ne.

Erdha te kerkoj falje,
E me hjek merzin,
Amanet Atëdheun,
E ma ruaj shtepinë!

Unë biri yt baba,
Bir i Dëshmorit,
Atëdheun po e braktis,
Nga skamja e nga zori.

Padrejtsit e shteit,
Qe na e solle me lirinë,
Ishin vetëm premtime,
Tash me qantën n´shpinë!

Bonn,13.08.17