Buqetë poetike nga Argjend Hasani

Argjend Hasani

TYMI I VOTRËS SË FIKUN

Sytë e tu plot mallëngjim
Qajnë mbi gjoksin tim
Derisa unë po kërkoja
Dallgët e lumit të tharë
Fletët e rëna
Nën borë.

Kujtova për një çast
Rrotat e nostalgjisë
Që kishin përshkruar
Rrugët me kalldërm
Që unë tani
Nuk po i njihja më.

Shtëpitë ishin kërrusur
Ishin veshur
Me petkun e harresës
Ashtu i trishtuar
U ktheva
Tek tymi i votrës së fikur
Jetën për ta rinuar.



ATË DITË...
(Nëntë vite të ndarjes tragjike nga jeta e nipit tim, humanistit dhe veprimtarit të dalluar, Hajredin Ilmi Zeqiri nga Cernica e Gjilanit.)

Atë ditë,
Edhe qielli ishte ngrysur,
Ishte mbytur i tëri në vaj,
Në heshtje pa pushim qante.

Atë ditë,
Fjollat e borës së ”zezë”,
Pasuan shiun e rebeluar,
Dhe ngrenë vellon e zisë.

Atë ditë,
Pikëllimi shihej kudo,
Në fytyrën e secilit,
Të njohurve dhe të panjohurve.

Atë ditë,
Ndjehej dhimbje,
Si asnjëherë më parë,
Në lumin e gjatë të njerëzve.

Ishe vigan,
Bujar e human,
Tokë e Alpeve tinëzare,
Ishe e pamëshirshme ndaj teje,
Në lulen e rinisë.



KËRSHËRI E PANGOPËSISË

Dikush në muzgun e vonë
Ngrysej kokë e bisht dinakërisht
Bridhte si një qen endacak
Zgjaste duart e pista
Në mozaikun e shenjtërisë.

Ai nuk ishte anonim
Kishte një ÇEKAN dhe një DRAPËR
Që rrëzonte murin e djersës sonë.

Ishte dikush që nuk lahej dot
Që edhe dijen, e kishte vënë në kurth
Pangopësinë e salutonte.



HELMI I SMIRËS

Gjarpëri më kishte
Mbërthyer
Me trupin e tij
Të gjatë
Më shtrëngonte
Shumë fort!

Keq më kishte
Kafshuar
Me helmin
E smirës.

Por unë
E kapërceva
Hijen time
Inatin e plasa
Si kokrrën
E kripës!



STINË KAMELEONËSH

Erë turpi
Erë gënjeshtre
Erë hajnie
Erë tradhtie
Erë kurvnie!

Lloj, lloj
Soj, soj
Të bardhë
Të zi
Me ngjyra
Pa ngjyra
Të lyer
Të përlyer
Stinë kameleonësh!



DUSHK PËR GOGËL

Nuk janë
Tre ditë
Tre javë
Tre muaj
Tre vjet!

Si dje
Si sot
Si vjet
Si sivjet
Çdo vjet!

Shitet dushk për gogël
Tanimë qe njëzet vjet!



ARGAT I DREQIT

Ti më flet
Për moral
E për njerëzi!

Ti më flet
Për respekt
E për burrni!

Ti më flet
Për heroizëm
E për trimni!

Ti më flet
Për besë
E për besnikëri!

Ti që deri dje
Pa fije turpi
Shquheshe
Për munafiki!

Ti që deri dje
Krekoseshe
Që i bëje argat dreqit
E sot më flet
Për atdhedashuri!

Më 15. 10. 2019




KOSOVË, KËSHTJELLË "BURRNIE"

Kur turpin
E hamë me bukë
Dhe e lajmë
Me një gotë raki.

Kur korinë
E ziejmë n'kazan
E për burrni
Se çajmë trapin.

Kur ne i bëjmë
E kthehemi vet
I ngjyejmë
I hamë rrenat
Që vet s'i njohim më.

Kosovë,
Kèshtjellë "Burrnie"
S'kisha dashtë
Kështu me t'pa
Eu po poshtë
Na ke ra!