 |
| Arif Molliqi |
POETI I AZDISUR
S'po di çka më të thanë
kam me ardhe m'u taku me ty
se n´kujtimet e mia ke hyrë si terri
kur ta pashë fytyrën me arna
pashë se sytë magjia e lakmisë ti kish marrë
duke u zhagitur nëpër orët e kotësisë
duke i thënë vetes: jam korfeu i poezisë
E ti gafil mos rri
se gujas kam me ardhur
ballin e ftohtë me ta puthë si meit
e dy fjalë me ti thanë
se malli me ka marrë
o çehregrysur
që i turfullon padronit me servilizëm
o poet i azdisur
“o vëlla, i jemi vëlla”
E kur të takohem
ti s' ke me besu
andërr ke më thanë, e andërr s' ka qillu,
nejse,
kot të pyes se tash e di kush je
marimangë e zezë që thuer rrjetin për mua
s´di,
rruga e mendjemadhësisë ku po të shpie
“o vëlla, i jemi vëlla”
mbetça pa ty:
kështu kurrë s´kam dashtë më të pa
__________
"O vëlla, i jemi vëlla", është vajtimi për Avdinë..
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen