Babë e bir, Habib dhe Ajet Shala |
NËN HIJEN E PLISIT
(Kushtuar Babait)
Mes rrudhash të babait të shtrenjtë
Lundrojnë nëntë dekada krenarie.
Në ugare kullon djersa si vesë
E ndër vite mbillet farë e florinjve.
Nën hijen e plisit borë të bardhë
Currili nuk ndal kurrë gurgullimë
Rrodhi djersa si rrëkeja në ujëvarë
Rrjedh lumi që freskon ardhmërinë.
U zgjuan krismat e luftës së gjatë
Në shtigjet e zymta të sfidave
Mbete dëshmitar i historisë së pafat
Ndër fushëbeteja, si mes vetëtimave.
Nga mermerët e reja u zgjua liria
Hapi krahët dhe bijtë e saj përqafon
I miri baba merr urime me mijëra
Me bastunin drejt yjeve heronjtë numëron.
Në vitet e tua përherë e prekëm jetën.
Preka ëndrrën e re që nesër do të kem.
Gjithë lulet e bardha që mbushin degën
Për ty të bëhen fruta në çdo mëngjes.
Për ty thuren ditëve sa e sa urime
Që gdhenden tek kujtesa kohë pas kohe.
Në ditët që prekën fëmijët nëpër vite
Me ty morën krahë të fortë shqiponje.
24.11.2019
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen